Ülke olarak zor günler yaşıyoruz. Zorlukları ve sıkıntıları sıralamak gereksiz, her gün bunları derinden duyumsayarak yaşıyoruz.
Bunların hepsini aşabiliriz. Bu ülke daha öncede zor günler yaşadı. Örneğin işgali yaşadı. Fakat hepsini aşarak bugünlere geldi. Unutmayalım ki kurulduğu günden bugüne Kıbrıs Savaşımız hariç, savaş yaşamamış, sınırları savaşla değişmemiş ender ülkelerden biriyiz.
Her türlü sıkıntıyı aşarız ama bunu olmazsa olmaz koşulu; milli birlik ve bütünlüğümüz dür. Bir ülkenin en büyük gücü ulusal bütünlüğüdür. Bu sağlanamamışsa o ülkede hiçbir sorun aşılamaz, ülke o sorunlar içinde savrulur gider. Sonunda da yok olur..
Ulusal birliğimiz demek; ülke insanının her meselede aynı şekilde düşüneceği, emir komuta zinciri altında davranacağı demek değildir elbette, ama ülkenin temel meselelerinde ulusal devletimizin kuruluş ilkelerinde birleşeceğiz. Bir ülkenin en milli değeri; milli devletinin kuruluş ilkeleridir. Kurucumuz Mustafa Kemal Atatürk’ün ‘’Söz konusu vatansa gerisi teferruattır’’ sözü önemlidir, önem vermemiz gereken günler yaşamaktayız.
‘’Birlik’’ derken; ülkenin bütünlüğünden, Cumhuriyet’ten, demokrasiden yana güçlerin birliği. Kısacası Atatürk’te birleşmek!..
Atatürk tekmil milleti birleştiren Adam’dı.. "Kurtuluş"u da "Kuruluş"u da böyle başardı. Ama ‘’Vatan Kurtarma’’ ve ‘’Vatan Kurma’’ temelinde birleştirdi.. Bu temele karşı çıkanı da tepeleyerek..
İstiklal Savaşımız Hep birlikte kazanılan bir zafer değildir..
Bir yanda Müdafa-i Hukuk Cemiyetleri, Reddi İlhak Cemiyetleri varken; diğer yanda İngiliz Muhipler Cemiyetleri, Kürt Teali Cemiyetleri de vardı.
Bir yanda Kuvayı Milliye birlikleri varken; diğer yanda Anzak orduları da vardı.
Bir yanda Reşat Çiğiltepeler varken; diğer yanda İzmir’de hemen teslim bayrağını çeken Sakallı Nurettin Paşalar da vardı.
Bir yanda Diyap Ağalar varken; diğer yanda Şeyh Saitler, Şeyh Rızalar da vardı.
Bir yanda Köyceğiz Kuvayı Milliye Komutanlığı Yapan sosyalist Hikmet Kıvılcımlılar varken;
diğer yanda İngiliz beslemesi İştirakçi Hilmiler de vardı.
Bir Yanda Hasan Tahsinler varken; diğer yanda Ali Kemaller de vardı.
Bir yanda Mustafa Kemaller varken diğer yanda Damat Feritler, Vahdettinler de vardı.
Kazanan Mustafa Kemaller oldu.. Kazanan Namus cephesi oldu.. Bugün de kazanan yine Namus Cephesi olacaktır!..
